عید فطر جشن رهایی
ابراهیم اخوی
زاویه نگاه ما به عید بزرگ فطر، تعیین کننده درجه بندگی و نگرش به سازندگی فردی است. با پایان یافتن ماه مبارک رمضان، گروهی خرسند از گذراندن یک دوره دشوار و پرسود، این روز را به جشن مینشینند، برخی دیگر شکرگزاری توفیق روزهداری و بندگی در این ماه را برگزار میکنند، عدهای دیگر آن را روز تقسیم جایزههای الهی میدانند.
در این میان برخی نام جشن رهایی را برای عید فطر بر میگزینند، اما کدام رهایی؟ رهایی از دشواریهای روزهداری و آسودگی خاطر برای زندگی مادی یا رهایی از وابستگیهایی دست و پاگیری که ما را از فرمانروای هستی دور میکرد.
عید فطر میتواند جشن رهایی از بند گناهانی باشد که روی دوش ما سنگینی میکردند و اکنون با موفقیت در شست و شوی آنها در ماه خدا، سبکبال و مصمم به سوی زندگی سالم زیر سایه دستورات خداوند حرکت میکنیم.
خوب است از خود بپرسیم که عید فطر، جشن پایان است یا خرسندی آغاز؟ به نظر میرسد داشتن رویکرد آغاز به این عید بزرگ، سازندگی بیشتری در زندگی ما داشته باشد.
عید فطر، آغاز یک تعهد بزرگ نسبت به خداوند و خود است که در آن تصمیم میگیریم از ناپاکیهای اخلاقی و معنوی دور شویم و پایههای زندگی را همسو با رضایت پروردگار تنظیم نماییم: “پروردگارا، دلهاى ما را بعد از آنكه هدايت كردى منحرف نساز و از ناحيه خود رحمتى به ما عطا كن كه تنها تو بخشندهاى”(آلعمران:8) عیدتان مبارک
نشانی کانال در ایتا https://eitaa.com/eakhavi
دیدگاهتان را بنویسید